زمین شیمی ایزوتوپ های پایدار گوگرد و اکسیژن کانی های سولفیدی و سولفاتی کانسار مس پورفیری پرکام شهر بابک، استان کرمان

Authors

  • مریم درانی گروه زمین شناسی دانشکده علوم دانشگاه شهید باهنر کرمان
Abstract:

کانسار مس پورفیری پرکام در 87 کیلومتری شمال غرب معدن مس پورفیری سرچشمه و 2 کیلومتری معدن مس پورفیری میدوک قرار دارد. مجموعه آتشفشانی رازک با سن ائوسن میزبان این کانسار می­باشد. کانی­زایی مس کانسار پرکام در ارتباط با جایگزینی توده­های نفوذی دیوریت پورفیری و کوارتز دیوریت پورفیری با سن میوسن است. ایزوتوپ گوگرد کانی های سولفیدی (پیریت و کالکوپیریت) بیانگر گوگرد ماگمایی با مقدار 7/0+ در هزار در کانسار پرکام می باشد. δ34S کانی انیدریت دارای مقادیر بیشتری نسبت به کانی های سولفیدی در کانسار پرکام است و دامنة تغییرات ‰ 7/11-3/21 و با مقدار متوسط ‰ 1/16 را نشان می دهد. دمای محاسبه شده با استفاده از ایزوتوپ گوگرد جفت کانی انیدریت-پیریت از C° 263.3 تا C° 441.9 در تغییر است. داده های ایزوتوپی نشاندهنده اختلاط آب ماگمایی و جوی در تشکیل محلول گرمابی کانسار پرکام می باشند (‰ 08/3 تا 67/5=  (δ18OH2O. تشابه مقادیر δ34S کانی های سولفیدی و سولفاتی کانسار مس پورفیری پرکام با دیگر کانسارهای مس پورفیری کمربند ارومیه-دختر گویای تاثیر فرایندهای مشابه در تشکیل این کانسارها می باشد. 

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مطالعه ی ایزوتوپ های پایدار (گوگرد، اکسیژن و هیدروژن) در کانسار مس پورفیری سرچشمه (کرمان)

کانسار مس پورفیری سرچشمه در کمربند ولکانو- پلوتونیکی ارومیه- دختر و بخش جنوب شرقی این کمربند واقع شده است که این بخش از کمربند مذکور تحت عنوان کمربند دهج- ساردوئیه خوانده می شود. کمربند دهج- ساردوئیه بیش ترین حجم ماگماتیسم را در کمربند ارومیه- دختر به خود اختصاص داده است. کانسارسازی در سرچشمه با نفوذ یک استوک گرانودیوریتی به سن میوسن میانی در سنگ های آتشفشانی- رسوبی دارای راندگی و گسل خوردگی مر...

مطالعه زمین شیمیائی سیال های کانه دار در کانسار مس پورفیری چاه فیروزه شمال شهر بابک (استان کرمان)، و ارزیابی اقتصادی آن

کانسار مس پورفیری چاه فیروزه در 35 کیلومتری شمال شهرستان شهربابک (در استان کرمان) واقع شده است. این نهشته در ارتباط با یک توده گرانودیوریتی به سن میوسن است که در مجموعه های آتشفشانی و آذر آواری ائوسن تزریق شده است. کانه زائی مس به همراه دو نوع مشخص دگرسانی پتاسیک و فیلیک صورت گرفته است. بررسی های زمین شناسی و سنگ شناسی نشان می دهد که تزریق توده مولد در چاه فیروزه در چند فاز مختلف انجام شده که ه...

full text

ژئوشیمی ایزوتوپ های پایدار کربن و اکسیژن در کانسار غیر سولفیدی روی، سرب و مولیبدن احمدآباد (شمال باختر بهاباد)

کانسار احمدآباد یکی از کانسارهای سرب و روی در کمربند فلززایی کوهبنان- بهاباد است که در 10 کیلومتری شمال ­باختر بهاباد در بلوک پشت‌بادام از پهنه ایران مرکزی قرار گرفته ­است. کانسنگ شامل تجمعات کانی­های غیرسولفیدی روی، سرب، مولیبدن و استرانسیم به همراه مقادیر فراوانی اکسید و هیدروکسیدهای آهن است که در سنگ میزبان دولومیتی سازند شتری جای گرفته­اند. یک رگه کوارتزی-کلسیتی نیز ماده معدنی را درسنگ میزب...

full text

تکامل فیزیکو ـ شیمیایی سیال گرمابی در کانسار مس پورفیری سارا (پرکام)، استان کرمان

کانسار مس پورفیری سارا (پرکام) در استان کرمان و 35 کیلومتری شمال شهربابک قرار دارد. این کانسار بر روی کمربند ماگمایی ارومیه ـ دختر واقع می­باشد. مجموعه آتشفشانی رازک با سن ائوسن میزبان این کانسار می­باشد. کانی­زایی مس و مولیبدن در ارتباط با جایگزینی توده­های نفوذی دیوریت پورفیری و کوارتز دیوریت پورفیری با سن میوسن می­باشد. مطالعات پتروگرافی سیالات درگیر نشان می­دهد که در کانسار سارا 8 گروه سیال...

full text

کانی شناسی و شیمی کانی دایک های کوارتزدیوریتی کانسار مولیبدن- مس پورفیری سونگون (شمال غرب ایران)

منطقه­ی مورد بررسی در شمال­غرب ایران، استان آذربایجان­شرقی و در شمال ورزقان قرار گرفته است. کانی­های اصلی دایک­ها عبارتند از پلاژیوکلاز ، آمفیبول و بیوتیت و کانی­های فرعی اسفن، کوارتز و آپاتیت. بافت این دایک­ها، پورفیریک با خمیره­ی ریز تا متوسط است. براساس بررسی­های شیمی کانی، ترکیب پلاژیوکلاز و بیوتیت در دایک­های کوارتزدیوریتی به ترتیب عبارتند از آندزین تا الیگوکلاز و آنیت - سیدروفیلیت. ترکیب ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 3  issue 8

pages  61- 70

publication date 2013-07-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023